Hoofdstuk 13: Het schip der vijandigheid deel 1

Gerard en de Honoren staan aan de kust van Afrika. Ze kijken de hele zee over. Daar moeten ze overheen. Maar hoe? Ze zien nergens een schip. Dan merkt Gerard een schip op dat net aanvaart. ‘Hee, daar is een schip. Wacht, ze mogen jullie niet zien. We moeten jullie verbergen…’ Dan ziet Gerard een zak. ‘Kom allemaal in die zak zitten.’ Snel gaan alle Honoren in de zak zitten en spoedig loopt Gerard ermee naar het schip. Aan iemand die werkt op het schip vraagt hij: ‘Waar gaat dit schip heen?’ De man zegt: ‘Naar Amerika.’ ‘Kunnen wij dan mee?’ ‘Eh…’ De man denkt even na. ‘Nou, dat scheelt ons dat plan je te kidnappen.’ ‘Sorry, wat zegt u?’ ‘Niks hoor.’ Gerard loopt naar een kamertje dat hem wordt aangewezen door de man. Als de man vertrekt, haalt Gerard de Honoren uit de zak. ‘Gelukkig is dat voorbij.’ antwoordt een Honoor die heel erg opgelucht is om uit de zak te zijn.

Als het avond is, slapen de Honoren snel. Gerard integendeel, komt wat langzamer in slaap. ‘Misschien moet ik nog maar wat gaan eten.’ Moe loopt Gerard naar de keuken van het schip – inmiddels is hem uitgelegd waar de keuken is – Als hij langs de deur van de kapitein loopt, hoort hij gebabbel. Gerard besluit aan te horen waar ze het over hebben. Hij zet zijn oor aan de deur en begint te luisteren. ‘Waarom hebt u ons bijeengebracht, kapitein Rik?’ Gerard maakte in zichzelf het grapje ‘slechteRik’ Toen dacht Gerard aan Rik, die de Honoren wou verkopen voor veel geld. Toen werd hij opgeschrikt uit zijn gedachten. Hij ging weer verder luisteren. ‘Ik heb jullie bijeengebracht omdat Joop zei dat hij Gerard aan boord heeft gekregen. Dus operatie kidnap Gerard vervalt.’ Gerard schrok. Ze hebben het over hem. Geboeider dan voorheen luistert hij verder. ‘Vannacht gaan we onze slag slaan. Wanneer Gerard slaapt, pikken we de Honoren in.’ ‘Oh nee,’ dacht Gerard. ‘Ik moet snel de Honoren waarschuwen.’ Gerard wil zo snel mogelijk naar de Honoren, maar in zijn haast struikelt hij. ‘Wat was dat?’ hoort Gerard uit het kamertje komen. Snel verstopt Gerard zich achter een muur vlakbij het kamertje. Een paar mannen komen het kamertje uit. Ze kijken om zich heen. ‘Is daar iemand?’ roept er eentje. Geen antwoord. De mannen zoeken om zich heen. Eentje komt heel erg dichtbij Gerard. ‘Oh nee, straks wordt ik gevonden.’ denkt Gerard. Hij zet zich een stap verder weg. ‘KRAK!’ klinkt het. Dan komt die man die zo dichtbij stond. ‘Hé jij daar!’ Gerard rent snel weg. ‘HET IS GERARD! HET IS GERARD!’ schreeuwt de man en hij rent achter Gerard aan. Gerard weet zijn kamer te vinden en doet de deur op slot. Hij hijgt. ‘Paperclip! Paperclip!’ roept de man en er klinkt geluid bij het slot. De man probeert het te openen. Gerard denkt snel na. Dan ziet hij de kamermeubels staan. Snel schuift hij ze voor de deur. Eerst een stoel, dan een bank en tot slot een tafel. ‘Ik heb hem. Ik ga de deur openen.’ De man duwt en duwt en de stoel verschuift meer en meer. Wat moet Gerard doen? Er moet meer gewicht komen, misschien het gewicht van Gerard? Dan heeft Gerard een idee. Hij schuift de stoel terug en gaat er op zitten. Ditmaal blijft hij staan. Gerard blaast uit. ‘Fieuw.’ denkt hij. ‘Ik krijg de deur niet open.’ zegt de man die de deur niet openkrijgt. ‘Je kent mijn motto,’ antwoordt Rik. ‘Obstakels moet je uit de weg gaan. Hier heb je een moker.’ Gerard moet de Honoren snel waarschuwen. Hij voelt in zijn zakken. Een stukje papier. Hij vouwt het tot een vliegtuigje en gooit het naar een Honoor. Die wordt wakker. ‘Maak de andere Honoren wakker, ze willen jullie meenemen!’ Snel maakt de Honoor alle andere Honoren wakker. Ondertussen wordt er keihard op de deur geslagen. Dan gaat hij kapot, en kunnen Rik en zijn bemanningsleden binnenkomen. Gerard springt van de stoel af, en gaat bij de Honoren staan. ‘Als je de Honoren wilt, moet je eerst langs mij.’ Terwijl Gerard vecht, springen de Honoren uit het raam – gelukkig staat het dicht bij de grond – en ze landen op het dek. Ze vluchten snel weg, omdat de mannen ze kunnen pakken. Maar was dat wel zo slim? Dat Gerard op de vuist is met een paar mannen? En ondertussen gescheiden wordt met de Honoren? Dat weten we nog niet. We zullen maar hopen dat het goedkomt. Maar óf het ook goed komt? Als je de spanning wilt doorbreken, raad ik je aan om het volgende hoofdstuk te lezen. Dan komt er een spannend vervolg op dit slechte einde van Gerard en de Honoren…